Sana bir hikâye anlatayım kardeş, sende bu hikayede sen kimdin ben kimdim cevabı bul
Vakti zamanında hali yerinde olan ve kendini alim imanını emin bilen bir zatı muhterem bunu nefsine ispatlamak için gemiyle bir seyahate çıkıyor..
Birkaç limana demir attıktan sonra bir gece okyanusun ortasında tutuyor bir fırtına çıkıyor ve gemi alabora oluyor, küçük ve ıssız bir adada açıyor gözlerini.. demek ki imtihanım bu diyerek Allah'a dua ediyor, "Allah'ım beni bu adaya attığın gibi bu adadan kurtar, şüphesiz herşeyi işiten sensin"
3 gün 5 gün bakmış gelen giden yok boş durmaktansa, kendine bir kulübe inşa etmeye başlıyor, araç gereç olmayınca aylarca sürüyor tabi, bereket kışa gelmeden kulübe tamamlanıyor, okyanusun ortasında kış çok soğuk geçiyor tabi.. bahar geliyor geçiyor dua dua dua, bişey olduğu yok balık yemekten de bıkmış artık ama buna da şükür diyor.
Bu arada şeytan da boş durmuyor tabi vesveseleri çakıp kaçıyor arada, adadaki garibi isyana teşvik ediyor, şeytan böyle bişey işte adada bir başına da olsan seni es geçmiyor..
"Duymuyor işte seni unuttu burda" "Rabbim hiçbir şeyi unutmaz"
"Her gün balık mı yenir amına koyim" "şükür şükür buna da şükür" deyip kovuyor şeytanı..
Yaz geçmiş sonbahar bitmek üzere, muhterem sahilde balık avlıyor denize dalmış soğuk rüzgarlar kendini hissettirmeye başlamış.. derken burnuna bir yanık kokusu geliyor..
Dalgınlığından silkelenip kendine gelince arkasını dönerken, eyvah sakın kulübe yanıyor olmasın diyor içinden..
Koşuyor bakıyor ki kulübe cayır cayır yanıyor söndürmek te imkansız..
Olduğu yere çöküyor başını ellerinin arasına alıyor, kara Kara düşünüyor uğraştığı ettiği bütün araç gereç hepsi yanmış kül olmuş..
Şeytan fısıldıyor soldan tabi fırsat doğmuş "n'olacak şimdi kış kapıya dayandı çattı, sen beni kurtar diye dua edip durdun bak sonunda kulübe bile elinden gitti " zatı muhterem dayanamamış uymuş vesveseye "ben" diye başlamış isyana "nerdeyse 2 yıldır her gün dua ettim beni kurtar diye sen tuttun kulubemi de benden aldın bu ne şimdi ha ne bu!" Derken kendi kızgınlığı korun kızgınlığı bu dalıyor uykuya..
Uyanıyor bir ara, gözleri ufukta birşey algılıyor, "evet evet bir gemi bu" fırlıyor sahile, başlıyor bağırmaya çağırmaya sahilde koşup el kol zıplamaya, derken gemi adaya yaklaşıyor mu.. gemiden kaptanla 2 tayfa karaya çıkıyor mu, bizimki koşup karşılıyor mu, kaptana sevinçle "bugün gerçekten çok şanslıyım, beni o kadar uzaktan görüp geldiniz buna inanamıyorum"
kaptan omuzunun arkasına kulübeye doğru işaret ederek biz seni görmedik dumanı görüp geldik" diyor mu..
Bir kaza sonucu adaya düşmüş ve yine bir kaza sonucu adadan kurtarılmıştı, yani dua tamam olmuş tu..
Şimdi..
bu hikayede sen kimdin?
